Το ποιος δημιούργησε ή…απαθανάτισε τον διάλογο που ακολουθεί
χάνεται στα βάθη του χρόνου και του Διαδικτύου. Όποιος κι αν είναι του υποβάλλω
τα σέβη και την ευαρέσκειά μου! Το βρήκα
σε μια ιστοσελίδα αφιερωμένη στον Richard Armitage (Mr Thornton). Τη μετέφρασα και έχω
την μεγάλη χαρά να την μοιράζομαι μαζί σας…!
Ο κyριος Ντaρσυ συναντa τον κύριο Θoρντον.
Ντάρσυ : Όλα καλά
;
Θόρντον: Υπήρξα
και καλύτερα…
Ντάρσυ : Μμμμ…το ξέρω αυτό το ύφος…κάποια γυναίκα
είναι στη μέση και στοίχημα κι όλας ότι ξέρω τι ακριβώς έπαιξε…Μην μου
πείς…Λοιπόν, γνώρισες κάποια δεσποσύνη που δεν μασάει τα λόγια της και κάνει του
κεφαλιού της. Πέρασες εβδομάδες ολόκληρες προσπαθώντας να πείσεις τον εαυτό σου
ότι δεν σου αρέσει καθόλου, παρά το γεγονός ότι τη σκέφτεσαι νύχτα- μέρα και ότι καίγεσαι
να την ….ε…τέλος πάντων να την παντρευτείς αμέσως και χωρίς χρονοτριβή.
Κάποια στιγμή αποφασίζεις να της κοινοποιήσεις τα χαρμόσυνα νέα και
εκείνη, αντί να συγκινηθεί και να
μουσκέψει το πουκάμισό σου με δάκρυα ευγνωμοσύνης, σου αρχίζει έναν εξάψαλμο
που αφορά το πόσο ανεπαρκής είσαι και πόσο λίγος της πέφτεις και καπάκι σου ρίχνει εκείνο το βλέμμα που σκοτώνει…