Την πέμπτη βδομάδα της ομαδικής μας ανάγνωσης, διαβάσαμε τα κεφάλαια 41-50 που είχαν απ' όλα μέσα: έρωτες, ανατροπές, κρίσεις, αγωνία και λίγο γέλιο. Ας ξεκινήσουμε όμως...
Η Περίληψη
Στα ομολογουμένως μεγαλα κεφάλαια αυτής της εβδομάδας, έχουμε τόσες πολλές εξελίξεις που δεν ξέραμε από πού μας ερχόταν! Ξεκινώντας από την αναχώρηση της Λύντια για το Μπράιτον που δεν μας πολυαπασχόλησε εκείνη τη δεδομένη στιγμή, ταξιδέψαμε μαζί με τη Λίζι και τους Γκάρντινερ στο Πέμπερλυ, όπου η Ελίζαμπεθ έπαθε την πλακα της ζωής της βλέποντας αυτό το μεγαλείο με τα δασάκια και τις λίμνες και το σπίτι και τα πάντα. Κι από πάνω είχαμε και την οικονόμο του κυρίου Ντάρσυ που του έπλαθε τέτοιο εγκώμιο που θα ζήλευε και ο πιο περιζήτητος γαμπρός! Δεν ήθελε πολύ λοιπόν, η Λίζι μας για να αρχίσει να βλέπει με εντελώς άλλα μάτια τον άντρα στον οποίον έριξε την τελευταία της χυλόπιτα. Για να δώσει ακόμη περισσότερο σασπένς στην ιστορία, η Όστεν μας κουβάλησε τον ίδιο τον κύριο Ντάρσυ στο Πέμπερλυ μια μέρα νωρίτερα, κι έτσι οι δυο τους για άλλη μια φορά κατέλειξαν να κάνουν παρέα. Όλα κυλούσαν ήρεμα και όμορφα, με την Ελίζαμπεθ να ερωτεύεται σιγά σιγά, όταν ήρθε το γράμμα από το σπίτι, που την πληροφορούσε για τα χειρότερα νέα που είχε ακούσει στη ζωή της: Η Λύντια κλέφτηκε με τον Γουίκαμ! Η μεγάλη τους οικογενειακή κρίση διαδώθηκε σε όλο τον γνωστό τους κόσμο, η αγωνία τους χτύπησε κόκκινο, όταν ξαφνικά, όπως ακριβώς ξεκίνησε, η κρίση έλαβε τέλος. Ο Γουίκαμ που δεν είχε σκοπό να παντρευτεί τη Λύντια τελικά το αποφάσισε για ένα εξευτελιστικό ποσόν. Και κάπου εκεί τα κεφάλαιά μας τελειώνουν, με την Ελίζαμπεθ να συνειδητοποιεί τα θερμά συναισθήματά της για τον κύριο Ντάρσυ, που όμως δεν βλέπει να υπάρχει οποιαδήποτε περίπτωση μετά από αυτό το άλλου επιπέδου ρεζιλίκι να είναι ακόμη ερωτευμένος μαζί της.
Και, κλασσικά, μερικά δικά μου σχόλια:
(Εσύ εκεί που ετοιμάζεσαι να πετάξεις σπόιλερ, τι έχουμε πει;;)
 |
| (και πού 'σαι ακόμα!) |
Ας αρχίσω από το όμορφο Πέμπερλυ και τα εκεί γεγονότα. Αγαπώ θεία Γκάρντινερ που βρίσκει ασθενές το μπράτσο της Λίζι και προτιμάει του άντρα της και μετά περπατάει τόσο αργά που μένει πάνω από ένα μίλι πίσω, αφήνοντας Λίζι και Ντάρσυ μοναχούλια τους να βολτάρουν στη φύση και να ερωτεύονται. Εδώ να πω ότι κάτι τέτοιοι πλατωνικοί έρωτες πολύ μου αρέσουν!! Εντωμεταξύ, τον Ντάρσυ τον έχουν πάρει κι οι πέτρες χαμπάρι, άλλωστε όπως λέει και το γνωστό ρητό: ο βήχας κι ο έρωτας δεν κρύβονται!
 |
| (μα δείτε, δείτε πώς την κοιτάει!!!) |
Σε αυτά ακριβώς τα κεφάλαια μαζί με τη Λίζι είχα αρχίσει κι εγώ να τον ερωτεύομαι, ειδικά όταν είπε στην κακιασμένη κατίνα Κάρολαϊν:
 |
| (κι εδώ πολύ το 'φχαριστήθηκα!!) |
Να σας εκμυστηρευτώ πως αφού είχα διαβάσει τα κεφάλαια και βλέποντας αυτές τις εικόνες, μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να σταματήσω να ανατριχιάζω από το ερωτευμένο βλέμμα του και να προσπαθήσω να διαλέξω μερικές μόνο για την παρουσίαση!
 |
| (Πιο γοητευτικός πεθαίνεις!) |
Ας προχωρήσουμε όμως στο συνταρακτικό γεγονός της απαγωγής της Λύντια από τον σαχλαμάρα τον Γουίκαμ. Η Ελίζαμπεθ πραγματικά πρέπει να ένιωσε την απόλυτη ξεφτύλα στα μάτια του Ντάρσυ, πόσο παρακάτω να πέσει πια η οικογένειά της, και μόλις εκείνος την άφησε μόνη (αφού έδειξε όλο εκείνο το ενδιαφέρον που επίσης με έκανε στη σειρά να ανατριχιάζω)...
...φυσικά άρχισε να συνειδητοποιεί πως τρέφει αισθήματα για του λόγου του, μα πως τώρα είναι χαμένη υπόθεση. Βέβαια! Όταν χάνουμε κάτι τότε καταλαβαίνουμε πόσο τελικά το θέλαμε!! Και σε αυτή του την αποχώρηση που ερμηνεύεται ως απόρριψη, για άλλη μια φορά ο κύριος Ντάρσυ εξαφανίζεται.
 |
| (και κλάμα η κυρία!) |
Όσον αφορά τη Λύντια (που η καημένη είναι απλώς γεννημένη σε λάθος εποχή) κάθε φορά που διαβάζω γι' αυτήν μου μοιάζει όλο και περισσότερο με τη μάνα της. Μυαλό κουκούτσι αυτό το κορίτσι, δίκιο είχε ο μπαμπάς Μπέννετ πως οι τρεις μικρότερές του κόρες είναι τα πιο ανόητα κορίτσια της Αγγλίας. Αλλά και να καταλάβαινε πλήρως τη ζημιά που κάνει, πάλι καρφάκι δεν θα της καιγόταν. Ο Γουίκαμ από την άλλη δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο να το κάνει αυτό... Εξέθεσε ολόκληρη οικογένεια και δεν είχε καν συμφέρον ο ίδιος. Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση πως ήταν ερωτευμένος, γιατί τον θεωρώ ανίκανο να ερωτευτεί κάποιον άλλον πέρα από τον εαυτό του, και καταλήγω στο συμπέρασμα πως το έκανε όλο αυτό, απλά και μόνο επειδή μπορούσε. Μου τη δίνει ο Γουίκαμ!
 |
| (Η μαμά Μπέννετ σε κατάσταση απόλυτης ψυχραιμίας!!) |
Η μαμά Μπέννετ στον κόσμο της, όπως πάντα άλλωστε, πρώτα συγχίζεται γιατί καταστράφηκαν, μετά γιατί δεν είναι μαζί με τη Λύντια να ψωνίσει ρούχα για το γάμο, μετά γιατί ο κύριος Μπέννετ θα πάει να μονομαχήσει με τον Γουίκαμ και φυσικά θα σκοτωθεί και θα μείνουν στους πέντε δρόμους, μετά γιατί ο κύριος Μπέννετ δεν πάει τελικά να μονομαχήσει και να αναγκάσει τον Γουίκαμ να πάρει την κόρη τους και στο τέλος την πιάνει κι ένας μικρός νευρικός κλονισμός που θα παντρευτεί η κόρη της χωρίς καινούργια ρούχα και αυτό είναι χειρότερο ακόμα κι από την απαγωγή της και την άγαμη συμβείωσή της με έναν άντρα εδώ και πόσες μέρες! Άβυσσος η μαμά Μπέννετ πραγματικά!
Ένα τέτοιο γεγονός, φυσικά, πρέπει να ήταν το γεγονός της χρονιάς. Το έμαθαν όλοι μα όλοι, και όλοι μα όλοι είχαν άποψη, με καλύτερο, φυσικά, τον Κόλινς. Ο Κόλινς επιτέλους απάλλαξε τον εαυτό του από την άσχημη ανάμνηση της απόρριψής του, εφόσων αυτή τον γλίτωσε από μια πιο στενή σχέση με την οικογένεια Μπέννετ. Το πρώτο πράγμα που λέει στο γράμμα του είναι συλλυπητήρια καθώς, όπως λέει, "ο θάνατος της κόρης σας (της Λύντιας) συγκρινόμενος με αυτή την κατάσταση, θα ήταν ευλογία". Τους είπε και αξιολύπητους από πάνω και τώρα επιτέλους μπορώ να πω πως λογικά δεν θα ξαναδιαβάσουμε για του λόγου του στο βιβλίο (πολλά ζητάω;)
Λίγο πριν το τέλος, και εν μέσω της μεγάλης οικογενειακής κρίσης, ο μπαμπάς Μπέννετ από τη μία βάζει μυαλό και αποφασίζει να προσέχει περισσότερο στο μέλλον και να μην είναι τόσο αδιάφορος, από την άλλη έρχεται το γράμμα του θείου Γκάρντινερ που λέει πως όλα τακτοποιήθηκαν, τα παιδιά βρέθηκαν και θα παντρευτούν μόλις υπογραφούν τα προικοσύμφωνα με τα πραγματικά ασήμαντα ποσά που καλούνται οι Μπέννετ να δώσουν στη μικρότερή τους κόρη για ετήσιο εισόδημα (100 λίρες; και σκεφτήτε ότι ο Γουίκαμ ψαχνόταν για 10.000 τουλάχιστον!)
Έτσι με το γάμο της χαζοΛύντια με τον χαζοΓουίκαμ, κλείνουν τα κεφάλαια αυτής της εβδομάδας και μπαίνουμε στα τελευταία όπου μας περιμένουν μερικές εκπλήξεις, και η κατάληξη της ιστορίας των αδερφών Μπέννετ. Μέχρι την άλλη Δευτέρα (19/8), λοιπόν, έχουμε τα κεφάλαια από 51 ως 61 και στις 21:00 ακριβώς, πρώτα ο Θεός, θα είμαστε εδώ για να συζητήσουμε το τελευταίο κομμάτι της λέσχης ανάγνωσης της Περηφάνιας και Προκατάληψης και να κλείσουμε αυτό το όμορφο κομμάτι του οστενικού μας καλοκαιριού με τις εντυπώσεις μας :)
Απο ολο αυτο που διαβασαμε.. 2 πραγματα μου εκαναν τρομερη εντυπωση :
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανενος δεν πηγε το μυαλο, οτι η Λυντια (και οποιοδηποτε κοριτσι στην θεση της) μακρια απο τους γονεις, σε ενα στρατοπεδο γεματο αντρες κτλ κτλ κτλ.. δεν θα βρισκοταν κανεις να την αποπλανησει;
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ;
Επειδη ειναι κορη ευγενη;
Και επειδη τεθηκε το θεμα.. ο "πανεξυπνος" κατα τα αλλα κος Μπενετ, δηλωσε στην Ελιζαμπεθ πως η Λυντια ειναι αρκετα φτωχη για να την παρει καποιος στα σοβαρα και απλως θα την κοροιδευαν.
Ουτε καν να περασει απο το μυαλο τους εστω και φευγαλεα σκεψη;
Σηκωνω τα χερια ψηλα, μ'αυτο..
Παρακαλω οποιος θελησει να διαφωτισει σχετικα..
Το επομενο που με εκανε να απορησω, ειναι οτι μετα το κλεψιμο και το ρεζιλικι που επακολουθησε, ο κος Μπενετ θυμιζει στην Ελιζαμπεθ, οτι τον ειχε προειδοποιησει σχετικα και της λεει... το εξωπραγματικο : "να ξερεις Λιζυ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΡΑΤΩ ΚΑΜΙΑ ΚΑΚΙΑ επειδη με προειδοποιησες" κτλ κτλ
Στην αρχη λεω "τυπογραφικο λαθος.. λαθος μεταφραση κτλ κτλ"
Αλλα το ειδα και στην σειρα να το αναφερει.
Ειναι ΞΑΝΑ δυνατον;
Αντι να σκυψει το κεφαλι του, και να ζητησει συγνωμη που κατεστρεψε τις κορες του, με την αφελεια του, κανει χαρη στην Λιζυ, με τον να μην της κρατησει κακια;
βασιλικη
Γεια σας και από μένα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελευταία, όπως πάντα! :)
Όντως πολλές οι εξελίξεις σε αυτά τα κεφάλαια!
Βασιλική:Θα συμφωνήσω μαζί σου με τα της Λύντια και σχετικά με το τελευταίο πιστεύω ότι πρόκειται για έναν τελείως ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο ο κύριος Μπένετ παραδέχεται το λάθος του και αναγνωρίζει τη σωστή κρίση της Ελίζαμπεθ.Εξάλλου, όπως δείχνει και με τα λεγόμενα του( απέναντι στη Κίττυ και με το ότι δεν θέλει τη Λύντια στο σπίτι πλέον),έχει πάρει το μάθημα του.
Επίσης, θα συμφωνήσω με την Αλίκη ότι ο Γουίκαμ δεν είχε κανένα όφελος να κλεφτεί με τη Λύντια και το έκανε μόνο και μόνο επειδή μπορούσε!Τι να πεις...
Για μένα το πιο ενδιαφέρον στα κεφάλαια αυτά αποτελεί η στροφή 180 μοιρών που έγινε στα συναισθήματα της Ελίζαμπεθ προς το πρόσωπο του Ντάρσυ! Είναι τόσο γλυκό!Επιτέλους, αναγνωρίζει την αξία του.Καταλαβαίνει τι έχασε!
Ειδικά μετά το γράμμα του έχει ανατραπεί ολόκληρη η κοσμοθεωρία της!Αναγνώρισε το πραγματικό πρόσωπο του Γουίκαμ, πολύ πριν κάνει τη χαζομάρα και κλεφτεί με τη Λύντια.Όσο ερωτευμένη και αν ήταν μαζί του τόσο μεγαλύτερη αποστροφή νιώθει γι'αυτόν πλέον.Στο αποχαιρετιστήριο τραπέζι στο σπίτι των Μπένετ (μια μέρα πριν αποχωρήσει το απόσπασμα από το Μέρυτον) αντάλλαξε ελάχιστες κουβέντες μαζί του και χαιρόταν που αυτός ο "πέφτουλας" θα την κάνει επιτέλους από τα μέρη τους! Που να ήξερε η καημένη τι θα ακολουθήσει αργότερα.Την ώρα που εκείνη θα έδενε το σιρόπι με τον Ντάρσυ! :( Άσε που μετά από αυτή την ατιμωτική πράξη της Λύντια δεν έχει πλέον καμία ελπίδα για εκείνη και το Ντάρσυ.
Ακόμα μια φορά βλέπουμε την εγκληματική αδιαφορία του κ. Μπένετ που σε αυτά τα κεφάλαια τονίζεται ιδιαίτερα, όταν σκέφτεται η Λίζυ πώς ένασ γάμος ο οποίος βασίστηκε μόνο στην απατηλή κι εφήμερη ομορφιά της γυναίκας, σύντομα καταλήγει σε ένα μαρτύριο για όλους. Ο συνεχής εμπαιγμός του πατέρα προς τη μητέρα μπροστά στις κόρες του, η αδιαφορία για την ανατροφή τους, ο μόνος λόγος που έστειλε τη λύντια στο Μπράητον είναι για να ησυχάσει ο ίδιος. Και είδαμε όλοι πώς κατέληξε αυτό. Πώς να μην αντιδράσει έτσι το κορίτσι ,όταν ποτέ δεν έμαθε το μέτρο και την ηθική;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα προχωράω σε κάτι άλλο. Πρέπει να ήταν φουλ καψούρης ο μαυρο- Ντάρσυ αν δεν μπορούσε να το κρύψει από κανέναν...Σκεφτείτε ένα σπουδαίο άνθρωπο της εποχής να γίνεται λιώμα μπροστά στη θέα της κοπέλας που αγαπάει... Πραγματικά, δεν της αξίζει κάτι τέτοιο. Τι να το κάνεις που άλλαξε γνώμη; Έπρεπε δηλαδή να ακούσει τα λόγια της οικιακής βοηθού για να πειστεί για τον άψογο χαρακτήρα του; Κατόπιν εορτής διαπίστωσε πόσο πραγματικά αξιόλογος άνθρωπος είναι. Ξεσπαθώνω επειδή έχω νευριάσει. Είπαμε, κι αυτός πολύ μεγάλη ιδέα είχε για τον εαυτό του, μα όταν ερωτεύτηκε έγινε αρνάκι... Ούτε από την αδερφή του δεν κρύφτηκε και καλά έκανε....
Δεν θα έλεγα ότι δεν της αξίζει..διότι σκέψου ότι η αρχική άποψη του Ντάρσυ δεν ήταν και τόσο κολακευτική για εκείνη.Έτσι δεν ήταν υποχρεωμένη να τον συμπαθήσει,ούτε να πέσει στα πόδια του με το που της είπε ότι την αγαπάει ( μαζί βέβαια με όλα τα μειονεκτήματα σχετικά με το περιβάλλον της που αράδιασε στην πιο αποτυχημένη πρόταση γάμου που είχαμε πει).Εγώ ως επί το πλείστον βρίσκω λογική τη συμπεριφορά της...η άποψη μου δηλαδή είναι αυτή. :)
ΔιαγραφήΤελευταία των τελευταίων όπως πάντα, μια και το Ίντερνετ εδώ στην καταπράσινη Β. Εύβοια(Πεύκο και Θάλασσα) πότε έρχεται και πότε φεύγει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σταθώ σε λίγα μόνο σημεία.
* Η μοίρα παίζει τα δικά της παιχνίδια, καθυστερώντας την αναχώρηση των Γκάρντιντερ και της Λίζυ και επισπεύδοντας την άφιξη του Ντάρσυ στο Πέμπερλυ, έτσι ώστε να συναντηθούν οι δυο ήρωές μας (Αν έχεις τύχη διάβαινε...)
* Επιμένω στη θεωρία μου ότι η Ελίζαμπεθ είχε αρχίσει να νοιώθει έντονα συναισθήματα για τον Ντάρσυ ΠΟΛΥ πριν τολμήσει να το παραδεχτεί στον εαυτό της….βλέπουμε να την απασχολεί πέραν του δέοντος ο ιδιοκτήτης στο Πέμπερλυ, αρκετά πριν εμφανιστεί εν σώματι μπροστά της…. Η συνάντηση των δύο, μας δείχνει μια πλήρη ανατροπή της εικόνας τους: Ο κος Ντάρσυ μετά από μια μικρή αμηχανία, ανακτά την ψυχραιμία του και πολύ αποφασιστικά αρχίζει με ευγλωττία, ευγενείς τρόπους, προσήνοια και καταδεκτικότητα να αναστρέφει την κακή εντύπωση που είχε δώσει. Συνειδητοποιεί ότι η μοίρα του έφερε μπροστά του την δέσποινα των λογισμών του και δρά αστραπιαία για να μην την χάσει. Ό,τι λέει και ό,τι κάνει από εκείνη τη στιγμή και έπειτα κινούνται σε αυτό το μοτίβο... «Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαραλλέος» παρ’ότι ξαφνιάστηκε κι ο ίδιος όσο κι η Ελίζαμπεθ….ίσως και περισσότερο.
Η ηρωίδα μας απ’την άλλη για πρώτη ίσως φορά δεν ξέρει τι να πεί και τι να κάνει, βρίσκεται αντιμέτωπη με συναισθήματα που μέχρι τότε αγνοούσε ότι είχε και η ξαφνική τους εμφάνιση την μπερδεύει αφάνταστα. Με εντυπωσιάζει όμως το γεγονός ότι ενώ ο Ντάρσυ ξεστόμισε απ’την αρχή το «Σας αγαπώ» , η Ελίζαμπεθ όχι μόνο δεν το ξεστόμισε αλλά ούτε καν το σκέφτηκε…. Ακόμα και όταν θεωρεί πια ότι μετά το σκάνδαλο, ο Ντάρσυ είναι πλέον μακρινό όνειρο, σκέφτεται πόσο ωραία θα ταίριαζαν οι χαρακτήρες τους και πόσο καλά θα του «μάθαινε» να ανοίγεται στους άλλους….η λέξη αγάπη δεν υπάρχει πουθενά στο μυαλό της…. Περιμένω να δω αν θα την πει επιτέλους στα τελευταία κεφάλαια…
* Ο κος Μπέννετ απ’την άλλη, έχει ένα χιούμορ εντελώς ιδιαίτερο – ανάλογό του θα συναντήσουμε σχεδόν 100 χρόνια αργότερα στον Όσκαρ Ουάιλντ- και γι αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει κατανοητός. Πιστεύω κι εγώ ότι στην ουσία ζητάει συγνώμη από την Ελίζαμπεθ που δεν άκουσε την προειδοποίησή της και ομολογεί τις αδυναμίες του ως πατέρας. Αυτό που εγώ θα ήθελα σαν αναγνώστρια είναι να είχε εμμείνει στην απόφασή του να ΜΗΝ δεχτεί τη Λύντια και τον Γουίκαμ στο σπίτι. Αλλά βέβαια υπερίσχυσε το «τι θα πει ο κόσμος» των μεγαλύτερων κοριτσιών και οι οιμωγές της κας Μπέννετ. Την οποία κυρία Μπέννετ, μα την αλήθεια ευχαρίστως θα χαστούκιζα !
*Δεν περιμένετε βέβαια να ασχοληθώ με τον κο Κόλλινς, έτσι ;
*Τα κίνητρα του Γουίκαμ περιμένω να τα σχολιάσω στο τέλος του βιβλίου….!
Δεν θυμόμουν καθόλου αυτά που λέει στο βιβλίο για τον κύριο και την κυρία Μπέννετ."Θύμωσα" λίγο με τον κύριο Μπέννετ και την αδιαφορία του προς την γυναίκα του .Δηλαδή φταίει κανείς εκτός από τον εαυτό του που δεν το κατάλαβε την αρχή πως δεν ταιριάζουν ;;;Αν αυτό συνέβαινε στην σημερινή εποχή φυσικά το πιθανότερο θα ήταν το διαζύγιο αλλά τότε μάλλον το αποτέλεσμα ενός αταίριαστου γάμου ήταν η μοναξιά και μόνο αυτό . Μάλιστα μας λέει σχεδόν ξεκάθαρα πως ο κ. Μπέννετ ήταν από τους λίγους που δεν έψαξε για "άλλη" συντροφιά .
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο περνάνε τα κεφάλαια η γνώμη μου για τον αγαπημένο μου κύριο Μπέννετ αλλάζει πολύ , τώρα με την ομαδική ανάγνωση που τα σχολιάζουμε όλα αναλυτικά και η ανάγνωση μου είναι πιο προσεχτική βλέπω με άλλο μάτι την κακή συμπεριφορά του , δεν μου φαίνεται και τόσο "αστεία" ...
Όσο για το θέμα της Λύντια ...ακόμα και στη σημερινή εποχή ένας πατέρας δεν θα άφηνε ένα κοριτσάκι , ειδικά με τα μυαλά της Λύντια , να πάει σε ένα μέρος μακριά από το σπίτι της που είναι γεμάτο φαντάρους .Επόμενο ήταν κάτι να της συμβεί .
Σε αυτά τα κεφάλαια απόλαυσα Λίζυ και Ντάρσυ ..! Μου αρέσει που η Λίζυ συνεχώς τον σκέφτεται και γενικά όλα αυτά που έγιναν.Μου άρεσε η περιγραφή του Πέμπερλυ και για ακόμη μια φορά το "λιγουρευτηκα" :P